Poświątecznie

Ferie dziecka = wymuszona blogowa absencja. Nicholas spędza (za) dużo czasu przed ekranem mojego (nominalnie) Maka, na grach Cbeebies, kanału dziecięcego BBC - wszystkie szlachetnie ekologiczno  - edukacyjno - poprawne politycznie, co nieco uśpiwa nasze sumienia. By nie zszargać do końca naszej rodzicielskiej reputacji dodam, że wolę, by spędzał czas na grach zaprojektowanych bez wyjątku tak, by czegoś go nauczyły, niż na tzw. stimming, czyli typowym dla dzieci z autyzmem powtarzaniu jednej czynności często godzinami, np. machaniu rękami - w przypadku Nicholasa to podskakiwanie i machanie zabawką. Wszyscy rodzice dzieci z ASD wiedzą, że  interakcja taka, jaka jest możliwa z dzieckiem neurotypowym - np. wspólne malowanie, tradycyjne gry, układanie puzzli, wspólne pieczenie ciasteczek - z dzieckiem z ASD jest trudnym, jeśli w ogóle wykonalnym, wyzwaniem. W każdym razie z dzieckiem równie opóźnionym rozwojowo, co Nicholas, jest to wciąż marzeniem raczej, niż realistycznym oczekiwaniem.

U sąsiadów,  z ich kotem

Tak więc ferie Nicholas spędził w dużej mierze na grach (ale tylko Cbeebies i tylko na Maku, specjalnie nie kupiliśmy mu przenośnej konsoli, by kontrolować jego czas przed ekranem), my zaś na relaksie, jedzeniu i oglądaniu całych serii na DVD (i - nieuchronna konsekwencja kombinacji trzech ww. - tyciu). A także na intensywnym udzielaniu się towarzysko i odwiedzaniu przyjaciół - w okresie świątecznym spędziliśmy 6 dni w kręgu naszych przyjaciół i sąsiadów, w różnych domach i konfiguracjach, a także dwukrotnie gościliśmy kilkoro znajomych u siebie. W tym roku po raz pierwszy tak się złożyło, że nie zobaczyliśmy za to nikogo z naszych rodzin. Te święta potwierdziły, że w społeczeństwach zachodnich, w obliczu upadku tradycyjnej, "nuklearnej" rodziny, przyszłością jest "rodzina, która sami sobie wybieramy" - przyjaciele, z którymi łączą nas czasem więzy silniejsze, niż więzy krwi.

Z tyłu napis: Design Created by Nicholas

Coraz więcej szkół w UK sprzedaje profesjonalnie drukowane kartki świąteczne z rysunkami swoich uczniów (część dochodów idzie na rzecz szkoły, podobnie jest z większością kartek sprzedawanych w UK, które zasilają setki fundacji charytatywnych)  - powyżej rysunek Nicholasa (miał dużą pomoc, sam tak jeszcze nie potrafi). Dostaliśmy w tym roku sporo takich kartek, a także kartki ze zdjęciami dzieci.
Podrzucam pomysł - spersonalizowane kartki może nie są zgodne z religijnym duchem świąt, ale jeśli to Wam nie przeszkadza, polecam.
Skoro o kartkach mowa, kolejny pomysł, którym mogę się podzielić, jest Christmas Card Tree - świąteczny obyczaj, który mąż wyniósł z domu. Co roku spryskuje on dużą gałąź srebrnym sprayem, owija bluszczem i światełkami, umieszcza w stojaku, i tak eksponujemy kartki, które otrzymaliśmy - tradycyjnie karki umieszcza się na kominku, ale nie znam nikogo, komu starczyłoby na nim miejsca na kartki, i w wielu domach pojawia się dylemat: jak je wyeksponować? Nasz sposób uważam nieskromnie za doskonały i w dodatku prawie bezpłatny (można tu kupić specjalne "stojaki" na kartki).

W minione święta jedna z największych fundacji charytatywnych w UK (i na świecie), Oxfam, zatrudniła matematycznego geniusza do stworzenia wzoru na szczęśliwe święta (happy Christmas formula). Wzór jest dość skomplikowany, ale najważniejsze liczby to: 3 tygodnie wolnego; wchłonięcie 7000 kalorii... nie przez 3 dni, lecz jednego, 25 grudnia; 15 cm śniegu; co najmniej 1 prezent dany i otrzymany - optymalna liczba otrzymanych to 6; 0 minut spędzonych w podróży (to ideał); mniej niż 5 kłótni (waśnie rodzinne to jednak nieodłączna część świąt dla wielu - jak powiedział Osioł w Shreku: it is not Christmas until somebody cries); nie więcej niż 10 godzin spędzonych na zakupach.

Nasze święta były mniej lub bardziej wg tego wzoru, i mam nadzieję, że Wasze również.
A gdy cdn...: