Niektórzy dziś w roli kanarka obsadzają pszczoły i bąki - tylko, że ich śmierć zwiastuje... koniec świata, w każdym razie takiego, jaki znamy. Jak powiedział Albert Einstein ( już cytowany) - przetrwanie gatunku ludzkiego zależy od przetrwania pszczół i innych owadów zapylających (pollinators). Ocenia się, że ponad 1/3 całej żywności, którą zjadamy, uzyskiwana jest dzięki pracy pszczół. Demografowie roztaczają wizje konieczności podwojenia produkcji żywności, jeśli chcemy wyżywić rosnącą liczbę ludzi*, a tymczasem pszczoły, niezbędne ogniwo w tym procesie, zaczynają ginąć. Jest to zjawisko ogólnoświatowe. W UK w zeszłym roku liczba rojów zmniejszyła się o ok. 18%, choć rzeczywistość może być jeszcze gorsza: brytyjscy pszczelarze alarmują, że ginie im nawet jeden rój na każde trzy. Podobna sytuacja jest w USA, gdzie wielu naukowców ściga się o ustalenie przyczyny. Bo jak na razie nikt nie wie, dlaczego pszczoły zaczęły umierać, nie wiadomo też, czy jest tylko jedna, główna przyczyna, czy też powodów jest cały szereg . Wielu wskazuje na pestycydy i chemikalia używane w ogrodnictwie do kontroli niepożądanych "gości". Inni podejrzewają, że urbanizacja i rolnictwo zabierają najbardziej sprzyjające pszczołom ekosystemy - dzikie łąki. Jeszcze inna teoria dotyczy chorób. Na szczęście wielu naukowców pracuje już nad tym problemem. Co może jednak zrobić przeciętny Kowalski i Smith? W UK British Beekepers Association zorganizowało akcję Adopt a Beehive (Zaadoptuj ul). Nie każdy może zostać pszczelarzem (chociaż są tacy, co trzymają ule na dachach w Londynie - można już kupić miód londyński), ale każdy może być "udziałowcem". Działa to na tej samej zasadzie, co adopcja drzewa oliwnego (może słyszeliście) - w zamian za roczną opłatę otrzymujesz kilka litrów oliwy z "twojego" drzewa lub miodu z ula - nic więcej nie musisz robić, Twoje i innych opłaty finansują gaje oliwne i nowe ule i zarobki ludzi nimi się zajmujących. Uważam, że to znakomite prezenty i zamierzam kupić taki "udział" pod choinkę mężowi.
Wiele firm wspiera też badania nad pszczołami i pszczelarstwo. Kupując od nich, pośrednio pomagasz pszczołom.
Założona przez biologa i pszczelarza francuska marka Melvita to moje ostatnie kosmetyczne odkrycie. Ich kosmetyki są organiczne, doskonałej jakości, a część z nich wykorzystuje miód, propolis i mleczko pszczele. Próbowałam, polecam.
Na zdjęciu wisiorek jednego z najsławniejszych projektantów biżuterii w UK, Alexa Monroe. B. lubię jego biżuterię.
Wszystkie dane zaczerpnęłam z materiałów Soil Association, organizacji, do której należę.
*Jak wielu zwolenników organicznych upraw, nie zgadzam się z tym poglądem. Zamiast koncentrować się na intensywnych uprawach, genetycznych modyfikacjach i uprzemysłowionej hodowli, Amerykanie i w coraz większym stopniu także Europejczycy powinni przede wszystkim ograniczyć karygodne marnotrawstwo żywności i skończyć z przejadaniem się i jedzeniem mięsa kilka razy dziennie każdego dnia.
Aniu,
ReplyDeleteU Ciebie zawsze cos ciekawego znajde i dowiem sie czegos nowego. Dawno mnie tu nie bylo, mam zaleglosci:-)
O kanarku w kopalniach dowiedziałam się z jednej części przygód Dr Dolittle:) Z perspektywy kanarka:)
ReplyDeleteW pełni zgadzam się z tym co napisałaś o marnotrawstwie żywoności i przejadaniu się.
Jak obserwuję nawyki żywieniowe otoczenia to daleko nam do tego bardzo. Ciągle większość woli kupić dużo byle czego.
Podoba mi się pomysł z adopcją, czy to uli czy drzewa. Bardzo.
Jak zwykle dużo się dowiedziałam i mogę opowiedzieć mężowi (jak zwykle;)).
Patrycjo,
ReplyDeleteno i brakowało Ciebie, cieszę się, że jesteś:-)
Delie,
bardzo mi miło:-)
Jesteś wielkim źródłem informacji na przeróżne tematy i to jest świetne. Kiedyś w jakimś muzeum oglądałam ryciny kanarków w kopalniach i temat zgłębiłam. W PL też tak było. Rewelacyjny pomysł z tą "adopcją" drzew i pasiek. Nasz znajomy nadmorski pszczelarz również bardzo narzeka na wymieranie rojów. Jako jedną z przyczyn określa długie, mroźne zimy, ale również nadmierne używanie pestycydów.
ReplyDeleteAdopcja ula! Świetne! :-)
ReplyDeleteA co do pszczół, to straszne, co się dzieje. Tata mojej przyjaciółki jest pszczelarzem amatorem od wielu lat, w świętokrzyskiem ma pasiekę, ale od jakichś czterech lat...nie ma z niej miodu, bo ule puste. Pszczoły wyparowały! Opowiadał także o nieuczciwościach pszczelarzy, którzy potrafią karmić pszczoły wszystkim, byleby miodu było więcej. Na przykład lakierem do drewna! Miód powstały na skutek takich specyfików jest oczywiście do niczego i mocno szkodliwy. Miód, który kupujemy w sklepie i podobno jest prawdziwy, jest tak naprawdę najczęściej zlewką miodów z różnych pasiek. Ile z nich trzyma standardy, a ilu zależy tylko na ilości sprzedawanego towaru?
Co powiedziałaby Biene Maja?
Lo,
ReplyDeletedziękuję za oświecenie w kwestii kanarków w polskich kopalniach:-)
Kasiu,
też słyszałam, niestety z wiarygodnych źródeł, o fałszowaniu miodu:-( Tym bardziej mam motywację, by zaadoptować ul, bo jednak wierzę w to, że te akurat pasieki są kontrolowane a pszczelarze uczciwi.
O temacie ginących pszczół było głośno jakiś czas temu i kiedy zobaczyłam o tym film dokumentalny, byłam przerażona. Nie wiem, jak to jest z tą ilością żywności, za którą odpowiadają pszczoły, bo wydaje mi się, że słyszałam o znacznie, znacznie większym wskaźniku niż 1/3, ale już nie jestem pewna.
ReplyDeleteW każdym razie od jakiegoś czasu zapanowała cisza w tym temacie, a ja zastanawiałam się, co z tymi biednymi pszczołami. Najwyraźniej- niestety, nic się nie zmieniło. Przerażające, że tak niewiele możemy w tym naszym XXI wieku. Na codzien nie zdajemy sobie sprawy z powagi sytuacji, ale na prawdę jest się o co bać. A poza tym Ziemia woła o pomoc, a my ciągle głusi.
A co do adopcji drzew, czy uli, to może zainteresuje Cię akcja, o której pisałam tutaj:
http://box-of-treasures.blogspot.com/2010/05/my-blog-is-carbon-neutral.html
Pozdrawiam!
Dziękuję za komentarz. Mnie też się wydawało, że ten procent jest większy, ale sprawdziłam w kilku źródłach, i wszystkie podają 1/3 - tak czy inaczej, jest to wciąż olbrzymia część, można powiedzieć, że co trzeci kęs.
ReplyDeleteTu w UK zauważam coraz więcej artykułów i programów w tutejszych mediach, temat staje się modny - i miejmy nadzieję, że nie za późno.
Dziękuję za linka.
Bardzo ciekawy tekst, nie miałam pojęcia, że takie smutne zjawisko ma miejsce. Zawsze bardzo ceniłam te zwierzęta i mam nadzieję, że jedna uda się powstrzymać zmniejszanie ich populacji.
ReplyDeleteKuzyn partnera mojej Mamy jest pszczelarzem i zawsze przywożę pyszny, polski miód do UK, ale niestety wybiera się na emeryturę, a nie ma kto przejąć tego biznesu. :/
Zaraz poczytam więcej o adopcji, a co do kosmetyków na bazie miodu czy propolisu to mimo opinii, że lubią dość mocno uczulać, sięgnęłam kiedyś i zawsze wracam do nich. Na pewno znasz Burts Bees. No i nie ma jak nieco miodu położonego na spierzchnięte usta. Łagodzi i można potem taką maseczkę zjeść. ;)
Pozdrawiam!
Burts Bees oczywiście znam, mają dobre balsamy do ust:-)
ReplyDeleteJeśli ktoś nie jest uczuleniowcem, to kosmetyki pszczele naprawdę działają, stosowano je już w starożytności.