RIP Alexander (Lee) McQueen

Alexander McQueen, znany w tutejszych kręgach modowych jako Lee, nigdy nie należał do moich ulubionych projektantów brytyjskich. Zawsze wolałam podkreślające kobiece kształty i łatwe w noszeniu (wearable) projekty Vivienne Westwood, biłam też pokłony geniuszowi niepodważalnie największego brytyjskiego projektanta ostatniej dekady - Johna Galliano. McQueen był jednak najodważniejszym, najbardziej buntowniczym z dizajnerów brytyjskich - a zważywszy na to, że to właśnie moda brytyjska jest najbardziej zindywidualizowana, ekscentryczna i nowatorska, był prawdopodobnie największym rewolucjonistą świata mody ostatnich lat. Miał ogromny, największy może wpływ na ostatnie pokolenia studentów mody. Jego kariera była nieprawdopodobna - gdyby napisano scenariusz na podstawie jego życia, wielu powiedziałoby, że takie historie zdarzają się tylko w filmach. Urodzony w bardzo robotniczym w owym czasie East End (wschodnia część Londynu, znacznie biedniejsza niż Londyn zachodni,  dziś bardzo trendy), McQueen zaczął swoją karierę jako 16-latek, w jednym ze słynnych warsztatów krawieckich na Savile Row (przy tej ulicy skupili się krawcy specjalizujący się w najwyższej klasy krawiectwie męskim - tu najbogatsi mężczyźni z całego świata kupują garnitury szyte na miarę, Savile Row to synonim wyrafinowanej, szlachetnej elegancji), gdzie bardzo szybko nauczył się technicznej strony projektowania. Co niezwykłe, udało mu się przełożyć te umiejętności na modę dla kobiet, i to modę wcale nie tradycyjną, lecz awangardową. Mieszanka estetyki rodem z klubów S&M, śmierci (czaszki to jeden ze znaków rozpoznawczych McQueena), symboli religijnych i nieortodoksyjnych form (buty, o których pisałam tu) była wybuchowa i, w oczach ludzi, którzy nie rozumieją i nie lubią mody, odpychająca, jednak to tacy projektanci nadają modzie witalność.
Dziś miał się odbyć pogrzeb jego matki. Szalenie smutne jest to, że depresja po jej śmierci skłoniła go do targnięcia się na własne życie i że nikt nie był w stanie temu zapobiec...

Na zdjęciu suknia z kolekcji z 1997 roku.