Raport z Syberii

No, nie do końca - na Syberii życie toczy się zwykłym trybem i przy - 40 stopniach, tu, przy -5 i z 20 centymetrami śniegu, cywilizacja błyskawicznie ulega atrofii. Szkoły zamknięte (wczoraj był pierwszy "prawdziwy", i jak na razie ostatni dzień Nikusia w nowej szkole - po jednym dniu od razu ferie zimowe), a co za tym idzie - biura i sklepy (bo ktoś musi zająć się dziećmi, poza tym nie ma jak dojechać do pracy, drogi zasypane, pociągi i autobusy nie kursują), poczta nie dotarła (czekam na przesyłkę z kolejną nagrodą wygraną w konkursie i ważny dokument, grrr), a jutro pewnie nie pojawią się panowie śmieciarze... Mieszkamy przy ruchliwej drodze i dzisiejszy był pierwszym dniem od ponad 3 lat, gdy w powszedni dzień w porze porannego szczytu panowała cisza - tylko co jakiś czas przerywana przez nieustraszone 4x4... My na szczęście też mamy taki samochód, mogliśmy więc wybrać się do pobliskiego lasu ze znajomymi. Ich syn i nasz zjeżdżali na plastikowych "sankach", lepiliśmy bałwana i rzucaliśmy śnieżkami - chłopcy z radością tarzali się w białym puchu. Od czasu, jak mieszkam w Anglii, nie widziałam tu tak głębokiej warstwy śniegu. Jest tak zimno, że mam ochotę zwinąć się w kłębek pod kocem i utkwić niczym warzywo (veg out) przed TV. Oby tylko nie zawiodła elektrownia...

Na zdjęciu porzucone przez właścicieli wczoraj w nocy samochody w pobliskim mieście Basingstoke - tam pada zawsze więcej, niż w Winchesterze. Na ratunek uwięzionych w samochodach ludzi przyszły służby ratownicze, które zabrały ich do tymczasowych kwater.