Goodwood bis

Prosiaczek ma przygody niczym krasnal z Amelie:

Some say... that this show is Top Gear's fans' heaven. To tylko jedno ze stanowisk związanych z tym najbardziej piratowanym (ergo - najpopularniejszym), programem telewizyjnym świata - można też było zobaczyć np. samochód, w którym prezenterzy wybrali się na biegun. Sprzedawca ma koszulkę z napisem I am the Stig's fat cousin. Na szczęście nie natknęłam się na Clarksona, May'a czy Hammonda, bo niechybnie skompromitowałybym się, chichocząc jak trzpiotka (przy moim kolorze włosów to katastrofa). Program jest możliwy tylko dlatego, że wszyscy tu w UK za niego płacimy i producenci nie muszą się martwić o sponsorów - realizuje go BBC, a więc telewizja utrzymywana de facto z podatków obywateli brytyjskich (bo abonament jest egzekwowany jak podatek i nie warto unikać płacenia go) - żadna inna TV na świecie nie byłaby w stanie wyprodukować czegoś podobnego, choć wiele próbuje.
Na marginesie: nigdy jeszcze nie byłam na imprezie tak jednoznacznie zdominowanej przez angielską białą klasę średnią - nie tylko cudzoziemców, ale także mniejszości było jak na lekarstwo. Było to też chyba pierwsze duże skupisko ludzi, gdzie ani razu nie usłyszałam polskiego.
Teraz wiem, że jeśli spytać, jakie hobby jednoczy middle England, odpowiedź to "sporty motoryzacyjne".