Brownies wg Jo Pratt

Wczoraj, po przeczytaniu u Patrycji o naleśnikach, dla których warto umrzeć, byłam w nastroju by kontynuować moją naukę gotowania i przeglądałam świetną książkę Jo Pratt pt. In the mood for food (W nastroju na jedzenie). Mój wzrok przyciągnęły brownies, które wg Jo są... to die for, czyli takie, dla których warto umrzeć. Odebrałam to jako znak i zrobiłam swoje pierwsze brownies. Jo nie przesadziła - to były nie tylko pierwsze, ale i najlepsze brownies, jakie kiedykolwiek jadłam - a z niejednego pieca już je jadłam, zarówno domowe, jak i kupne. Te są idealne - nie za słodkie, mocno czekoladowe, z dodatkowymi przyjemnymi doznaniami, których dostarczają orzechy pekanowe i suszone wiśnie.

Całe szczęście, że dziś czeka mnie 5 mil piechotą, przynajmniej częściowo odkupię pochłonięte kalorie.
Książki Jo Pratt bardzo polecam - entuzjastyczne recenzje na Amazonie są w pełni zasłużone. Przepisy są w większości proste, ciekawe, a ich efekt,  jeśli sądzić po brownies, spektakularny.
Brownies to kolejny, po mufinach, przysmak, który podbił Polskę po upadku Żelaznej Kurtyny. Może ktoś kiedyś napisze historię polskiej kuchni, od średniowiecza po współczesność, i zanalizuje niechlubne jej zubożenie w zgrzebnych latach komuny (przypuszczam, że opisy uspołecznionej gastronomii czytałoby się jak niezły horror*), oraz gwałtowny napływ kulinarnej wiedzy (nie bez powodu po angielsku używa się zwrotu culinary arts - sztuki kulinarne, tak się nazywa też odpowiednik kierunku typu"żywienie zbiorowe" na tutejszych uczelniach kulinarnych), trendów i oczywiście składników, w ostatnich dwóch dekadach. Chyba nie tylko ja przeczytałabym z zainteresowaniem.

Brownies z orzechami i wiśniami/Chocolate, Cherry and Walnut Brownies

Nagrzej piekarnik do 160 stopni, jeśli używasz piekarnika z termoobiegiem (jeśli nie - do 180). Prostokątną formę (20 x 30 cm,  głęboka na 3-4 cm)  wyłóż natłuszczonym papierem do pieczenia.
W kąpieli wodnej rozpuść 200 g masła i 200 g czekolady 70% kakao. Miksuj 3 duże jaja z 300 g białego cukru i 2 łyżeczkami ektraktu waniliowego tak długo, aż masa będzie jednolita, gęsta i kremowa. Do masy dodaj rozpuszczoną czekoladę z masłem. Następnie dodaj 125 g mąki (zwykłej pszennej), szczyptę soli, 100 g suszonych wiśni i 100 g orzechów pekanowych lub włoskich (w oryginale są włoskie, ale ja wolę pekanowe - nie wiem dlaczego tak jest, ale dużo rzadziej trafiam na nieświeże pekany, niż włoskie, z tego względu najczęściej zastępuję włoskie pekanowymi), wymieszaj.

Wylej masę do formy, powierzchnia nie musi być gładka. Piecz około 25 minut, aż na powierzchni pojawią się pęknięcia.
Poczekaj aż wystygnie, pokrój, wychodzi ok. 9-12 brownies.

Suszone wiśnie sprzedawane są tu w torebkach po 70 g, a miałam tylko jedną, dodałam więc też ok. 30 g jumbo rodzynek z Kalifornii, sprzedawanych tu jako Crimson Raisins - podobnie jak suszone śliwki z Agen, te są droższe, niż "zwykłe" rodzynki, ale smaczniejsze, i większych rozmiarów.

* Z wycieczki do Warszawy, jaką odbyłam w podstawówce (rok circa 1987), zapamiętałam m.in. obskurny bar Zodiak, znajdujący się za Domami Centrum (obecnie Galeria Centrum) przy Marszałkowskiej. Po tryumfalnym wkroczeniu zachodnich koncernów budynek ten zajęła (o ironio historii!) Pizza Hut.
O ile dobrze pamiętam odżywialiśmy się w czasie wycieczki głównie zapiekankami.