Świątecznie

Nikt tak nie celebruje Bożego Narodzenia jak Skandynawowie. Napojeni po uszy kawą i grzanym winem, potomkowie Wikingów oraz Finowie, którzy potomkami Wikingów nie są, ale też mają długie zimy, otaczają się światełkami elektrycznymi oraz światłem świec, dekorują z wyssanym z mlekiem matki dobrym gustem domy i gotują rozgrzewające potrawy, takie jak kulki z ciasta naleśnikowego z jabłkami lub bez (aebleskiver) oraz glögg. 

Z jedynych spędzonych w Danii świąt mam wspaniałe wspomnienia, które rozgrzewają mnie do dziś. Mam nadzieję, że, jak powiedziała ostatnio moja koleżanka, która wróciła zauroczona z pierwszej podróży do Kopenhagi, odrodzę się w przyszłym życiu Dunką (a może Duńczykiem). To właśnie w okolicy Bożego Narodzenia duński koncept hygge, czyli przytulności, dobrego samopoczucia, cosiness, przebywania w miłym sercu towarzystwie, przy dobrym jedzeniu i świetle świec, jest szczególnie celebrowany.

W UK, oprócz imponujących świateł i choinek, zaczęto w ostatnich latach organizować Christmas markets, na wzór tradycyjnych kiermaszów bożonarodzeniowych w Niemczech, Austrii i Skandynawii (zresztą zwie się tu taki rynek także German market). Jak zawsze przedsiębiorczy (ostatecznie Napoleon nazwał ich "narodem sklepikarzy"), Anglicy zwietrzyli okazję do dodatkowych zarobków i w wielu miastach, także w Winchesterze, przez cały grudzień trwa świąteczny targ. Obok 900-letniej katedry budowana jest także ślizgawka, jedna z najsłynniejszych w UK, właśnie ze względu na imponujące otoczenie. Jak co roku, w gazetach publikuje się zdjęcia chłopców z chóru katedralnego (w chórze tym śpiewali mój mąż i jego brat) na łyżwach.

Właśnie zaczął padać śnieg. Edison, zdziwiony (to jego pierwszy śnieg), próbuje zjadać spadające z nieba płatki.
W Winchesterze bardzo rzadko pada śnieg, a jeszcze rzadziej tego śniegu jest tyle, że nie topnieje od razu, ale dziś jest tak zimno, że być może utrzyma się parę godzin. O lepieniu bałwana raczej nie ma mowy, zresztą taka wystarczająca do bałwana i sanek śnieżyca, ponieważ zdarza się tak rzadko, zupełnie rozkłada ten kraj na łopatki.